Yıllar Önce ben de Hatay'da görev yaptım...
Hatay'ı da Hataylı'yı da çok sevdim...
Çok iyi dostlarım da oldu...
Anılarım da çok...
Ama hep şunu gözlemledim: Hataylı buruktu...
İhmal edildiği, ülkede ve devlette hak ettiği yeri bulamadığı inancındaydı...
Yıllarca VATANSIZ yaşayan HATAYLI’ DA VATAN SEVGİSİ HERKESTEN FARKLIYDI…
MARAŞ'A KAHRAMAN, URFA'YA ŞANLI ÜNVANI VERİLİRKEN, HATAYLI DA BEKLEMİŞTİ...
UNUTULDUĞUNU DÜŞÜNMÜŞTÜ...
HATTA; "BİZE DE YETİM HATAY DESELERDİ", SERZENİŞLERİNİ DUYMUŞTUM...
Hataylı son dönemde yine talihsizlikler yaşamakta…
Uğradığı haksızlıklar yetmezmiş gibi; ŞİMDİ DE DEVLETLE KARŞI KARŞIYA GETİRİLMEK İSTENMEKTEDİR…
Reyhanlı Katliamı unutulmadan, DEMOKRASİ ŞEHİTLERİ; ABDULLAH CÖMERT VE ALİ İSMAİL KORKMAZ’I SONSUZLUĞA UĞURLAYAN HATAYLILARI, ŞÜKRANLA SELAMLIYORUM…
HATAY VE HATAYLI'NIN ACISINI YÜREKTEN PAYLAŞIYORUM...
Ahmet AVCI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder