Ahmet AVCI
İZMİR- 29 EKİM 2011
İZMİR’DE CUMHURİYET BAYRAMI KUTLAMASI
Cumhuriyetimizin kuruluşunun 88. Yılının törenlerle resmen kutlanmanın iptal edilmesine karşın, duyarlı İzmirliler, bugün saat 11.00’de Cumhuriyet Meydanı ve Gündoğdu Meydanlarına koştular…
Ellerindeki bayrakları ile meydanları dolduran İzmirlilerin çoğunluğu genç idi…
Lise ve Üniversite öğrencilerinin COŞKUSUNA Öğretmenlerin de coşkusu karışmıştı…
Mustafa kemal Atatürk’ün “en büyük eserim” dediği ve Türk Gençliğine emanet ettiği “cumhuriyet”e İzmirli sahip çıkıyordu…
Van depremi bahanesiyle 88. Yıl dönümü kutlamalarının iptal edilmesi İzmirlileri çileden çıkartmıştı…
Meydanları dolduranların çoğu, kutlamalar normal seyrinde gitse belki de törenlere katılmayacaktı.
“Cumhuriyet Bayramının kutlanması engellenemez” en çok kullanılan slogan idi…
Alanda kendi aralarında konuşanların en çok dile getirdikleri de; “Deprem bahane, iptal uygulaması ile asıl hedeflenen CUMHURİYETİN unutturulmasıdır.”
Meydanlar gelincik tarlaları gibiydi…
Ancak, yine “organizasyon” eksikliği göze çarpmakta idi…
Hem Cumhuriyet Meydanı hem de Gündoğdu Meydanında aynı anda toplanma çağrısı ne anlama geliyordu çözemedim.
Ben, CUMOK iletisiyle bilgilendim…
Ama çok değişik kesimlerden İzmirli alanda idi… Hatta CHP Milletvekillerinden katılanlar da vardı…
İki alanda toplananlar, Saygı Duruşu, İstiklal Marsı ve Basın Açıklamalarından sonra KORTEJ halinde KONAK Meydanına kadar düzen içinde yürüdüler…
Ben alana, eşim, kızım ve torunumla birlikte gittim…
Düşündüm de bugüne dek, sayısız törenlere katılmıştım…
Ancak bu kez farklı idi…
Mustafa Kemal ATATÜRK’ÜN “en büyük bayram” dediği cumhuriyet Bayramını “gizli saklı” hatta bir “suçlu” gibi kutlamak içime sinmiyordu…
Osmanlının son dönemlerini düşündüm…
Birinci Dünya Savaşı; Sarıkamış Felaketi, Çanakkale Muharebeleri, Kanal Harekâtı ve sonunda yenilgi… Mondros Mütarekesi, ardından Ülkenin İŞGALİ…
Mustafa Kemal Paşa’nın Samsun’a çıkışı. Amasya Genelgesi ile Milli Mücadelenin başlatılması.
Erzurum ve Sivas Kongreleri. Türkiye Büyük Millet Meclisinin açılması, Yeni bir DEVLET’İN oluşturulması…
Düzenli ordunun kurulması. Birinci ve İkinci İNÖNÜ zaferleri…
Eski Şehir –Kütahya bozgunu, Sakarya Zaferi ve Büyük Taarruzla Yunan askerinin ülkemizden atılışı…
Mudanya Mütarekesi ve Lozan Barış antlaşması…
Türkiye CUMHURİYETİ devletinin kurulması…
TÜRK MUCİZESİNİN gerçekleştirilmesi…
Ülke işgalden kurtarılmışmış ve yepyeni bir devlet kurulmuştu…
Ne olmuştu da 88 yıl sonra bizler, CUMHURİYET’İ buruklukla ve endişe kutluyorduk…
Rejimle ilgili endişelerimiz mi artıyordu? Yeni ANAYASA ile TÜRKLÜK yok mu sayılacaktı?
Her şeye karşın, ATAMIZIN huzurunda “emanetinin bekçisiyiz” diye sorumluluğumuzu belirttik. Atamıza ve bize bu Ülkeyi, Devleti ve Cumhuriyeti kazandıranlara şükranlarımızı sunduk, tüm Şehit ve Gazilerimize minnet duygularımızı yolladık…
Umudumuzu yitirmemek gerektiği inancımızı vurgulayarak alandan ayrıldık…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder